04-05-2025, 16:14
(Son Düzenleme: 04-05-2025, 16:37, Düzenleyen: barisdogan.)
Tabancada Taşıma Durumları (Condition):
Jeff Cooper (10 Mayıs 1920 - 25 Eylül 2006) bir ABD Deniz Piyadeleri subayı ve ateşli silah eğitmeniydi. Tabanca atışı " modern tekniğinin " yaratıcısı ve küçük silahların kullanımı ve tarihi konusunda uzmandır . Silah tarihinin en önemli şahsiyetlerinden birisidir. Bu konuda kitaplar yazmıştır.
![[Resim: 54495337274_005e449d31_z.jpg]](https://live.staticflickr.com/65535/54495337274_005e449d31_z.jpg)
Modern tabanca tekniğinin yaratıcısı olduğu gibi, emniyet kuralları ve tabanca taşıma durumlarının de belirleyicisi olmuştur.
Konumuz, bir tabancada taşıma durumları olduğundan, Jeff Cooper’in sadece bu konudaki sınıflandırmasını tartışmak istiyorum.
![[Resim: 54495152071_89f1355bb0_z.jpg]](https://live.staticflickr.com/65535/54495152071_89f1355bb0_z.jpg)
Jeff Cooper daha çok 1911 ve 45 ACP üzerinde çalışmalar yapmış ve bu sırada,1911’in taşınması konusunda bir sınıflandırma yaparak, durum veya koşulları (İngilizce condition) belirlemiştir. Onun 1911 gibi tek hareketli, manuel ve kabza emniyetli , horoz ateşlemeli bir tabanca için belirlediği taşıma koşulları, ileride diğer horoz ateşlemeli tabancalar, iğne ateşlemeli tabancalar ve revolverler için de ana
kıstas olmuş, tabancaya göre değiştirilerek kullanılmıştır.
![[Resim: 6xpy7k3.jpg]](https://i.hizliresim.com/6xpy7k3.jpg)
Albay Cooper'ın ortaya koyduğu dört taşıma durumu/koşulu şunlardır;
Durum 4: Tabancanın namlusu boş, şarjör çıkartılmış ve horoz kurulu değil.
Durum 4'te taşıma, silahın ateşlenmeye hazır hale gelmesi için tamamlanması gereken çok fazla adım vardır.Silahı çek, şarjörü
yerleştir, sürgüyü çek, mermiyi doldur, nişan al ve tetiğe bas.
Durum 3: Tabancanın namlusu boş, dolu şarjör takılı, emniyet kapalı.
Durum 3, 1911'in standart silah olduğu askeri taşıma koşuluydu. İkinci Dünya Savaşı öncesi ve sonrası soğuk savaş döneminde
kullanılan eski bir taşıma yöntemidir. İsrail Tekniği olarak ün kazanmıştır.
Durum 2: Mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulu değil, emniyet kapalı.
1911 gibi tek etkili bir tabancada, kullanıcı silahı ateşe hazırlamak için horozu kurmalıdır. Bu, tetiği çekmeyi ve namluda bir mermi varken horozu indirmeyi içerir. Başparmağın bir hareketi ve silah ateşlenebilir.
Durum 1: Mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulu, emniyet açık.
"Kurulmuş ve kilitli" olarak da anılır. Bu, 1911 tabancasını taşımanın popüler bir yoludur. Tek gereken emniyeti çekip devre dışı bırakmaktır.
Durum 0: Mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulmuş, emniyet kapalı.(Bu durum sonradan eklenmiştir.)
Durum 0 "ateşe hazır" olarak kabul edilir. Ateşlemek için gereken tek şeyin tetiğin çekilmesi olduğu tam hazır olma durumudur.
Şimdi bu durumların biraz üzerinde duralım:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Durum 3 : (namlu boş, horoz indirilmiş, şarjör takılı)
Tabanca taşıma konusunda yıllardır süregelen tartışmalardan biri de bu durumun pratikte ne kadar etkili olduğu meselesidir. Kimi kullanıcılar için bu sistem fazla temkinli, hatta yavaş kabul edilse de aslında doğru alışkanlıklar ve sistematik antrenmanla oldukça işlevsel bir hale gelir. Condition 3, yani namluda fişek olmayan, şarjörü takılı, horozu indirilmiş taşıma şekli; özellikle günlük yaşamın içinde, taşıdığı silahı her an çekme ihtimali düşük olan ama yine de hazırlıksız yakalanmak istemeyen biri için ciddi avantajlar sunar. Bu yöntemle taşıyan kişi silahın hem fiziksel hem zihinsel baskısını azaltır. “Silahım hazır mı, emniyet açık mı, horoz kurulu mu?” gibi sorular bu taşıma şeklinde gündemden düşer. Aynı zamanda silahın kazara ateş alması ihtimali tamamen ortadan kalkar, bu da özellikle araç içi taşımada ya da ev ortamında rahat bir kullanım sağlar.
Durum 3, aynı zamanda bir çatışma sırasında her iki kolunuzun da olmasını beklediğiniz anlamına gelir.Bir şey taşıyorsanız, çocuğunuzu koruyorsanız, bir saldırganı tek elinizle savuşturuyorsanız, vs. İki eliniz de yoksa, mermiyi namluya yerleştirmeniz ve ateş etmeniz yavaş olacaktır.
Elbette bu sistemin hakkını verebilmek, silahı çekip tek hareketle fişek basma becerisinin adeta refleks hâline gelmiş olmasını gerektirir.
Bu da yalnızca kağıt üzerinde değil, stres altında, dar alanda, tek elle ve hatta gece karanlığında da defalarca denenmiş olmalıdır.
Bu noktada kullanıcı şunu bilmelidir: Condition 3 taşıyan biri olarak ilk atışı yapmak için gereken o bir saniyelik fark, eğer eğitimle karşılanmamışsa hayatî sonuçlar doğurabilir. Bu nedenle Condition 3 bir “kolaylık” değil, aksine sorumluluk isteyen bir sistemdir. Herkesin tercih edeceği bir yöntem değildir, çünkü taşıyan kişiden sürekli zihinsel disiplin, durum farkındalığı ve pratik talep eder. Ama bu yöntemi hakkıyla uygulayan biri için silah taşımak; tetikte bekleyen bir tehlike değil, kontrollü bir güvenlik tedbiri haline gelir. Sessiz, ama hazır. Rahat ama bilinçli ve en önemlisi: kontrol her zaman taşıyandadır.
Durum 1: (namluda mermi, horoz kurulu, emniyet açık)
Taktiksel açıdan en avantajlı durumdur. Pratik yaparak, bir tehdide karşı savunma için etkili bir yöntemdir. Silahı çekip emniyeti kapatmak, anında atışa geçmeyi sağlar. Özellikle SA tetik avantajı sayesinde ilk atışta hem hız hem isabet yüksek olur. Fakat bu yöntemin uzun süreli kullanımında horoz yayı sürekli baskı altında kaldığı için, kısa vadede esneme veya zayıflama gibi mekanik yorgunluk ihtimalleri gündeme gelir.
Jeff Cooper'ın tanımladığı Durum 1, birçok bakımdan sadece yarı otomatiklere uygulanır. Revolverler,Glock serisi gibi modern tabancalar
veya iğne ateşlemeli polimer gövdeli silahların çoğu için geçerli değildir; çünkü bunların emniyeti yoktur.
Sadece horoz düşürme özelliği(deckocker) olan DA/SA silahlar da en katı yoruma göre teknik olarak Durum 1 kapsamında olamaz.(Sig Sauer P serisi gibi)
CZ-75B veya Beretta 92FS gibi emniyetli bir DA/SA silahıyla 1. Koşulda sorunsuz bir şekilde taşıyabilirsiniz.1911 ise Koşul 1'i mükemmel bir şekilde yerine getirebilen bir silahın mükemmel bir örneğidir.
Durum 2: (mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulu değil, emniyet kapalı)
Durumların en ilginç olanıdır. Genellikle horoz kısmı açıkta olan DA/SA yarı otomatik tabancalar (Beretta F92, CZ 75 B vs) ve ya 1911 gibi tek hareketli tabancalar için uygundur.
Durum 2,iğne ateşlemeli (horozsuz) tabancalardan özelikle Glock gibi Safe Action sistemli olanlarıyla özdeleşmiştir. Namlu dolu,iğne ayrı kurulu ,tetik uzun ve serttir.
Ancak, tetik ağırlığı hafif olan iğne ateşlemeli tam kurulu tabancalar için uygulanması son derece risklidir.(Walther PDP,Canik TP9)
1911'i daha çok kilitli ve kurulu halde taşımak daha mantıklıdır. Filmler dışında, horozun dramatik etki için kullanıldığı bu durumu kullanan çok az taşıyıcı vardır.Zira horozu manuel indirirken kazara patlama ihtimali vardır.
Çift hareketli revolverlerde de horoz kurulu olmadan mermiler silindirdeyken taşınması, Durum 2’yi gösterir.
Durum 4: (namlusu boş, şarjör çıkartılmış ve horoz kurulu değil)
Durum 4, silahın ateşlenmeye hazır hale gelmesi için tamamlanması gereken çok fazla adım olduğu için kendini savunma durumunda önerilmez.
Tabanca çıkartılır, ayrı yerdeki şarjörün yerleştirilir, sürgü çekilerek mermi doldurulur, nişan alınır ve tetiğe basılır.
Uygulaması pek olmayan bir durumdur. Atış poligonunda veya eğitim sırasında ve komutları dinlerken uygulanır. Yine, silahın saklanması için en güvenli yoldur. Daha çok bulundurma ruhsatlı tabancalar için uygundur.
Revolverlerdeki karşılığa silindirin tamamen açık olmasıdır.
Durum 0: (mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulmuş, emniyet kapalı)
Sıfır Durumu, atış anında veya ateş etmeden hemen öncedir. Emniyet kapalı ,silah hedefte ve parmak tetikte.Sadece tetiğe basmak yeterli.
Ancak, aynı zamanda kazayla bir ateşlemenin en olası olduğu durumdur ve bu da bazı taşıyıcıları çok rahatsız eder. Pek sık rastlanılan bir durum değildir.
Durumları gösteren bir Türkçe video bulamadım. Ama, İngilizce olsa da anlaşılır bir video ekliyorum:
Durumlar (condition) kısaca yukarıda anlatıldı.Tabancanın hangi durumda taşınacağı konusunda kesin bir doğru yoktur. Bu, şahsın soğukkanlı olup olmamasına,fiziki durumuna, mesleğine, amacına ve tehdit olup olmadığı gibi çeşitli etkenlere bağlıdır. Önemli olan en yüksek hızda ve çok basit şekilde atış yapabilecek hale gelmektir. Bunu sağlamak için bol bol pratik yapılmalı, bir tehlike anında nasıl davranılacağı yönünde bir kas hafızası oluşturulmalıdır.
Bazıları “kafam rahat olsun,namluda mermi olan bir tabancayı taşıdığımı düşünmeyeyim” düşüncesiyle Condition 3’ü tercih eder.Ancak,yukarıda yazdığım gibi bu durumda tehlike anında nasıl davranılacağı konusunda kas hafızasını oluşturmuş olması gerekir. Yoksa,tabancayı taşımış olmaz, sadece gezdirmiş olur.
Bazıları da “mermi namluda olsun,bir tehdit anında hemen emniyeti kapatır, tetiği çekerim” düşüncesiyle Condition 1’i tercih eder.Bu durumda da tabancanın hemen çekilerek emniyetin kapatılması yönünde pratik yapılması ve kas hafızası oluşturulması gereklidir.
Ben bulundurma ruhsatlı tabancam olması nedeniyle evde Condition 3’ü tercih ediyorum.
Sizin için en iyi seçeneği bulmanız dileğiyle. Saygılar.
Jeff Cooper (10 Mayıs 1920 - 25 Eylül 2006) bir ABD Deniz Piyadeleri subayı ve ateşli silah eğitmeniydi. Tabanca atışı " modern tekniğinin " yaratıcısı ve küçük silahların kullanımı ve tarihi konusunda uzmandır . Silah tarihinin en önemli şahsiyetlerinden birisidir. Bu konuda kitaplar yazmıştır.
![[Resim: 54495337274_005e449d31_z.jpg]](https://live.staticflickr.com/65535/54495337274_005e449d31_z.jpg)
Modern tabanca tekniğinin yaratıcısı olduğu gibi, emniyet kuralları ve tabanca taşıma durumlarının de belirleyicisi olmuştur.
Konumuz, bir tabancada taşıma durumları olduğundan, Jeff Cooper’in sadece bu konudaki sınıflandırmasını tartışmak istiyorum.
![[Resim: 54495152071_89f1355bb0_z.jpg]](https://live.staticflickr.com/65535/54495152071_89f1355bb0_z.jpg)
Jeff Cooper daha çok 1911 ve 45 ACP üzerinde çalışmalar yapmış ve bu sırada,1911’in taşınması konusunda bir sınıflandırma yaparak, durum veya koşulları (İngilizce condition) belirlemiştir. Onun 1911 gibi tek hareketli, manuel ve kabza emniyetli , horoz ateşlemeli bir tabanca için belirlediği taşıma koşulları, ileride diğer horoz ateşlemeli tabancalar, iğne ateşlemeli tabancalar ve revolverler için de ana
kıstas olmuş, tabancaya göre değiştirilerek kullanılmıştır.
![[Resim: 6xpy7k3.jpg]](https://i.hizliresim.com/6xpy7k3.jpg)
Albay Cooper'ın ortaya koyduğu dört taşıma durumu/koşulu şunlardır;
Durum 4: Tabancanın namlusu boş, şarjör çıkartılmış ve horoz kurulu değil.
Durum 4'te taşıma, silahın ateşlenmeye hazır hale gelmesi için tamamlanması gereken çok fazla adım vardır.Silahı çek, şarjörü
yerleştir, sürgüyü çek, mermiyi doldur, nişan al ve tetiğe bas.
Durum 3: Tabancanın namlusu boş, dolu şarjör takılı, emniyet kapalı.
Durum 3, 1911'in standart silah olduğu askeri taşıma koşuluydu. İkinci Dünya Savaşı öncesi ve sonrası soğuk savaş döneminde
kullanılan eski bir taşıma yöntemidir. İsrail Tekniği olarak ün kazanmıştır.
Durum 2: Mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulu değil, emniyet kapalı.
1911 gibi tek etkili bir tabancada, kullanıcı silahı ateşe hazırlamak için horozu kurmalıdır. Bu, tetiği çekmeyi ve namluda bir mermi varken horozu indirmeyi içerir. Başparmağın bir hareketi ve silah ateşlenebilir.
Durum 1: Mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulu, emniyet açık.
"Kurulmuş ve kilitli" olarak da anılır. Bu, 1911 tabancasını taşımanın popüler bir yoludur. Tek gereken emniyeti çekip devre dışı bırakmaktır.
Durum 0: Mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulmuş, emniyet kapalı.(Bu durum sonradan eklenmiştir.)
Durum 0 "ateşe hazır" olarak kabul edilir. Ateşlemek için gereken tek şeyin tetiğin çekilmesi olduğu tam hazır olma durumudur.
Şimdi bu durumların biraz üzerinde duralım:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Durum 3 : (namlu boş, horoz indirilmiş, şarjör takılı)
Tabanca taşıma konusunda yıllardır süregelen tartışmalardan biri de bu durumun pratikte ne kadar etkili olduğu meselesidir. Kimi kullanıcılar için bu sistem fazla temkinli, hatta yavaş kabul edilse de aslında doğru alışkanlıklar ve sistematik antrenmanla oldukça işlevsel bir hale gelir. Condition 3, yani namluda fişek olmayan, şarjörü takılı, horozu indirilmiş taşıma şekli; özellikle günlük yaşamın içinde, taşıdığı silahı her an çekme ihtimali düşük olan ama yine de hazırlıksız yakalanmak istemeyen biri için ciddi avantajlar sunar. Bu yöntemle taşıyan kişi silahın hem fiziksel hem zihinsel baskısını azaltır. “Silahım hazır mı, emniyet açık mı, horoz kurulu mu?” gibi sorular bu taşıma şeklinde gündemden düşer. Aynı zamanda silahın kazara ateş alması ihtimali tamamen ortadan kalkar, bu da özellikle araç içi taşımada ya da ev ortamında rahat bir kullanım sağlar.
Durum 3, aynı zamanda bir çatışma sırasında her iki kolunuzun da olmasını beklediğiniz anlamına gelir.Bir şey taşıyorsanız, çocuğunuzu koruyorsanız, bir saldırganı tek elinizle savuşturuyorsanız, vs. İki eliniz de yoksa, mermiyi namluya yerleştirmeniz ve ateş etmeniz yavaş olacaktır.
Elbette bu sistemin hakkını verebilmek, silahı çekip tek hareketle fişek basma becerisinin adeta refleks hâline gelmiş olmasını gerektirir.
Bu da yalnızca kağıt üzerinde değil, stres altında, dar alanda, tek elle ve hatta gece karanlığında da defalarca denenmiş olmalıdır.
Bu noktada kullanıcı şunu bilmelidir: Condition 3 taşıyan biri olarak ilk atışı yapmak için gereken o bir saniyelik fark, eğer eğitimle karşılanmamışsa hayatî sonuçlar doğurabilir. Bu nedenle Condition 3 bir “kolaylık” değil, aksine sorumluluk isteyen bir sistemdir. Herkesin tercih edeceği bir yöntem değildir, çünkü taşıyan kişiden sürekli zihinsel disiplin, durum farkındalığı ve pratik talep eder. Ama bu yöntemi hakkıyla uygulayan biri için silah taşımak; tetikte bekleyen bir tehlike değil, kontrollü bir güvenlik tedbiri haline gelir. Sessiz, ama hazır. Rahat ama bilinçli ve en önemlisi: kontrol her zaman taşıyandadır.
Durum 1: (namluda mermi, horoz kurulu, emniyet açık)
Taktiksel açıdan en avantajlı durumdur. Pratik yaparak, bir tehdide karşı savunma için etkili bir yöntemdir. Silahı çekip emniyeti kapatmak, anında atışa geçmeyi sağlar. Özellikle SA tetik avantajı sayesinde ilk atışta hem hız hem isabet yüksek olur. Fakat bu yöntemin uzun süreli kullanımında horoz yayı sürekli baskı altında kaldığı için, kısa vadede esneme veya zayıflama gibi mekanik yorgunluk ihtimalleri gündeme gelir.
Jeff Cooper'ın tanımladığı Durum 1, birçok bakımdan sadece yarı otomatiklere uygulanır. Revolverler,Glock serisi gibi modern tabancalar
veya iğne ateşlemeli polimer gövdeli silahların çoğu için geçerli değildir; çünkü bunların emniyeti yoktur.
Sadece horoz düşürme özelliği(deckocker) olan DA/SA silahlar da en katı yoruma göre teknik olarak Durum 1 kapsamında olamaz.(Sig Sauer P serisi gibi)
CZ-75B veya Beretta 92FS gibi emniyetli bir DA/SA silahıyla 1. Koşulda sorunsuz bir şekilde taşıyabilirsiniz.1911 ise Koşul 1'i mükemmel bir şekilde yerine getirebilen bir silahın mükemmel bir örneğidir.
Durum 2: (mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulu değil, emniyet kapalı)
Durumların en ilginç olanıdır. Genellikle horoz kısmı açıkta olan DA/SA yarı otomatik tabancalar (Beretta F92, CZ 75 B vs) ve ya 1911 gibi tek hareketli tabancalar için uygundur.
Durum 2,iğne ateşlemeli (horozsuz) tabancalardan özelikle Glock gibi Safe Action sistemli olanlarıyla özdeleşmiştir. Namlu dolu,iğne ayrı kurulu ,tetik uzun ve serttir.
Ancak, tetik ağırlığı hafif olan iğne ateşlemeli tam kurulu tabancalar için uygulanması son derece risklidir.(Walther PDP,Canik TP9)
1911'i daha çok kilitli ve kurulu halde taşımak daha mantıklıdır. Filmler dışında, horozun dramatik etki için kullanıldığı bu durumu kullanan çok az taşıyıcı vardır.Zira horozu manuel indirirken kazara patlama ihtimali vardır.
Çift hareketli revolverlerde de horoz kurulu olmadan mermiler silindirdeyken taşınması, Durum 2’yi gösterir.
Durum 4: (namlusu boş, şarjör çıkartılmış ve horoz kurulu değil)
Durum 4, silahın ateşlenmeye hazır hale gelmesi için tamamlanması gereken çok fazla adım olduğu için kendini savunma durumunda önerilmez.
Tabanca çıkartılır, ayrı yerdeki şarjörün yerleştirilir, sürgü çekilerek mermi doldurulur, nişan alınır ve tetiğe basılır.
Uygulaması pek olmayan bir durumdur. Atış poligonunda veya eğitim sırasında ve komutları dinlerken uygulanır. Yine, silahın saklanması için en güvenli yoldur. Daha çok bulundurma ruhsatlı tabancalar için uygundur.
Revolverlerdeki karşılığa silindirin tamamen açık olmasıdır.
Durum 0: (mermi namluda, dolu şarjör yerinde, horoz kurulmuş, emniyet kapalı)
Sıfır Durumu, atış anında veya ateş etmeden hemen öncedir. Emniyet kapalı ,silah hedefte ve parmak tetikte.Sadece tetiğe basmak yeterli.
Ancak, aynı zamanda kazayla bir ateşlemenin en olası olduğu durumdur ve bu da bazı taşıyıcıları çok rahatsız eder. Pek sık rastlanılan bir durum değildir.
Durumları gösteren bir Türkçe video bulamadım. Ama, İngilizce olsa da anlaşılır bir video ekliyorum:
Durumlar (condition) kısaca yukarıda anlatıldı.Tabancanın hangi durumda taşınacağı konusunda kesin bir doğru yoktur. Bu, şahsın soğukkanlı olup olmamasına,fiziki durumuna, mesleğine, amacına ve tehdit olup olmadığı gibi çeşitli etkenlere bağlıdır. Önemli olan en yüksek hızda ve çok basit şekilde atış yapabilecek hale gelmektir. Bunu sağlamak için bol bol pratik yapılmalı, bir tehlike anında nasıl davranılacağı yönünde bir kas hafızası oluşturulmalıdır.
Bazıları “kafam rahat olsun,namluda mermi olan bir tabancayı taşıdığımı düşünmeyeyim” düşüncesiyle Condition 3’ü tercih eder.Ancak,yukarıda yazdığım gibi bu durumda tehlike anında nasıl davranılacağı konusunda kas hafızasını oluşturmuş olması gerekir. Yoksa,tabancayı taşımış olmaz, sadece gezdirmiş olur.
Bazıları da “mermi namluda olsun,bir tehdit anında hemen emniyeti kapatır, tetiği çekerim” düşüncesiyle Condition 1’i tercih eder.Bu durumda da tabancanın hemen çekilerek emniyetin kapatılması yönünde pratik yapılması ve kas hafızası oluşturulması gereklidir.
Ben bulundurma ruhsatlı tabancam olması nedeniyle evde Condition 3’ü tercih ediyorum.
Sizin için en iyi seçeneği bulmanız dileğiyle. Saygılar.